Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

η επιμονή στην αγάπη...

κι όμως, σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι...
μη γυρεύεις τις αφορμές. ούτε τις αιτίες.
γύρευε τους ίδιους. αυτά τα αλλόκοτα πλάσματα.
που δεν ξέρουν ποτέ τι θέλουν αληθινά.




που ένα άγγιγμα μπορεί να γίνει γρατζουνιά.
που μια λέξη λάθος μπορει να γίνει χωρισμός.

γύρευε τις αναμνήσεις... μοναδικός πλούτος της ζωής.
και φύλαγε τις στα καταβαθά σου.
στο τέλος αυτές μένουν.

Φλεβάρης καιρός, κι η Άνοιξη ακόμη δεν μας έκαμε τη χάρη.
Φλεβάρης καιρός, και αυτό το κρύο περονιάζει την ψυχή.

δύσκολη η αγάπη.
δεν ξέρω τι θέλει για να ανθίσει.
νερό; χώμα; αλήθεια; ανοχη; αντοχή;

φόβο ίσως θέλει τελικά.
με τα φόβου να προσέρχεσαι κοντά της.
άγριο θηρίο ειναι. μη νομίζεις πως μπορείς να την δαμάσεις ποτέ τελικά.

άγρια είναι η αγάπη, αγάπη μου.
κι εμείς ακόμη άμαθοι...

μα όσα κι αν δεν ξέρω για κείνη,
εγώ επιμένω να
σ' αγαπώ...

2 σχόλια:

  1. Ο συνδυασμός των λόγω και των εικόνων σου, μού έφερε στο μυαλό το τραγούδι της Bette Midler The Rose και πιο συγκεκριμένα τους στίχους:
    "I say love
    it is a flower
    and you
    its only seed"
    Καλό βράδυ & καλό Σαββατοκύριακο Στέλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν το ειχα σκεφτει ποτέ ετσι! σ' ευχαριστω!!!!
    Δημητρα ευχομαι ενα ομορφο βραδυ Παρασκευης και σε εσενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή